Κριτική προσέγγιση

Στο βιβλίο

«DOGMA.»

Του Ε. ΝΟΝΑ

εκδόσεις ΕΚΑΤΗ 2021

Γράφει η Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη (Βάλη Τσιρώνη)

Η Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη (Βάλη Τσιρώνη). Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ νομική στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ κ έχει το βαθμό της εισαγγελέως Εφετών κ του Εισηγητή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Είναι λογοτέχνης, εχει εκδώσει πάνω από 17 βιβλία ποίησης και δοκιμίων απο το 1992 και κειμενα της βρισκονται δημοσιευμένα σε πλήθος ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι. Υπεύθυνη ηλεκτρονικής ύλης του περιοδικού ΑΙΟΛΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, μέλος της Διεθνούς Ενώσεως Κριτικών Λογοτεχνίας (υπό την αιγίδα της Ουνέσκο), Διευθύντρια του διεθνούς λογοτεχνικού περιοδικού NOVELTY WAVE (που εκδιδόταν από την ΟΥΝΕΣΚΟ στο Παρίσι) έως το 2012. Από το 1993 είναι μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων και Συγγραφέων Τουρισμού Ελλάδος (μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Συγγραφέων και Δημοσιογράφων Τουρισμού) κ έχει βραβευτεί με πολλά διεθνή κ ελληνικά βραβεία λογοτεχνίας καθώς και από την Ακαδημία Αθηνών.

Το βιβλίο αυτό ποιημάτων του Ε. Νονα ξεκινάει καλά, ξεκινάει με γραφή σε πρώτο πρόσωπο, με έξυπνα νοηματικά δοσμένους στίχους, με ευθύ κοίταγμα στα πράγματα που αποδίδεται σε λαγαρότητα ποιητική. Βεβαια λείπει η εμβρίθεια της βουλήσεως αλλά αυτό προσπερνιέται ευκολα σχετικά με το δοκάρι της απορίας που περιμένει τον αναγνώστη στις επόμενες σελίδες.

Και μιλάω από τη σελίδα 12 και πέρα. Εκεί ξεκινούν οι βωμολοχίες άνευ συγκρατήσεως. Προτάσεις και στίχοι αλλόκοτου, σαν ενας κατοικημένος νερόλακκος απουσίας ικανοτητας εκφράσεως. Που προσωπικά δεν βρίσκω τι προάγουν όλες αυτές οι εκφράσεις που ασχημονούν μέσα στο κείμενο, νοηματικά πέρα από του ότι κάνουν τον αναγνώστη να αισθανθεί άβολα. Διότι οι βωμολοχίες δεν αποτελούν τον επικοινωνιακό τρόπο ή μέσο ενός ποιητή ή ενός μέσου ανθρώπου. Δεν θα παραθέσω αποσπάσματα των εκφράσεων αυτών μέσα από το βιβλίο διότι προσωπικά δεν τις επικροτώ κ δεν επιθυμώ να τις επικοινωνώ με τους αναγνώστες και να τις ανακυκλώνω διότι πιστεύω πως ο δημιουργός που έχει επικρατήσει στα εκφραστικά του μέσα και έχει τιθασεύσει την τέχνη του, είναι σε θέση να πει ένα πράγμα με ποικίλους τρόπους εξαιρετικά δημιουργικούς αφήνοντας κατά μέρος τα ασχημονίες όποιου είδους.

Είναι εκφράσεις του περιθωρίου που συνήθως χρησιμοποιούνται για να βάλουν σε δυσχερή θέση τον απέναντι με τον οποίο επικοινωνεί το πρόσωπο που τις χρησιμοποιεί. Και κάπου εδώ γεννιόνται οι εύλογες απορίες. Γιατί να θέλει λοιπόν ο Ε.Νονας να αισθανθεί άβολα ή να μπει σε δυσχερή θέση ο αναγνώστης του? Έχει κάποιο κρυφό νόημα που θα μπορούσε να του μεταδώσει κ είναι αυτός ο μόνος τρόπος να το επικοινωνήσει? Δεν μπορεί άραγε να τα εκφράσει όλα αυτά με έναν πιο δημιουργικό τρόπο έκφρασης ? Δεν έχουν κάν ένα πρόσχημα υπάρξεως μέσα στα ποιήματα του βιβλίου αυτού.

Γίνεται επιθετικός, οργισμένος στην έκφραση του αλλά δεν καταφέρνει να το μετουσιώσει όλο αυτό σε ποιητική ΄έκφραση πρωτογενή, γνήσια, πηγαία, εφευρετική, με λίγα λόγια δεν κατορθώνει ακριβώς να μετουσιώσει τις ιδέες κ τις σκέψεις του κ τα λόγια του σε ποιητική έκφραση. Ο λόγος του παραπαίει αναμεταξύ του στιχουργήματος κ εκείνου που εξανίσταται άνευ λόγου πραγματικού κ μην μπορώντας να συγκρατήσει το θυμικό του αναλίσκεται σε κατωτέρου επιπέδου εκφράσεις που δύσκολα έως καθόλου ενσαρκώνουν ποιητικό λόγο. Ίσως αν δουλέψει πολύ επάνω στα εκφραστικά του μέσα κατορθώσει κάποτε να μας αποδώσει με έναν νέα τρόπο, ευσχήμονα, εκείνο που θέλει να πει. Το ευχόμαστε και το περιμένουμε το τελευταίο.